Weetee

Hoi medezwevers,

je weet ‘t he, Zweef is nogal aanbevelerig.
Nou, nu dus weer.

Scannen0001_6

Een groot kunstenaar is opgestaan, en hij heeft er een weblog over geopend!

De komende tijd kun je genieten van zijn kunst en breed glimachend beziet hij zijn weblog. Vandaag was er de eerste reactie en hij werd er een beetje nerveus van.

Kijk even mensen, hij heeft een groot talent en een geringe leeftijd. Bovendien woont hij bij mij thuis en ben ik nogal dol op hem.

Kijk hier en geniet je versuft!

En hou deze man ook de komende tijd in de gaten, want er komen heel erg verassende kunstwerken op deze site! Je weet niet wat je ziet! En er is nog zóveel materiaal!

Photobucket - Video and Image Hosting

Lee, Koen & Winfried

Het is raar. Schrijf je een log over lang geleden genaamd  Lee , komt Bert op de proppen met een opname die ik zou moeten hebben en hij niet. Maar OK, híj heeft Lee, Koen en Winfried. En ik ben weer terug in die woning, 18 jaar oud en denkend dat ‘t misschien ooit wel iets zal worden.

Nou ja, niets dus. Moet je eens horen hoe Lee moeite doet ons in het gareel te houden, terwijl we van toeten nog blazen kunnen. Of is het kennen? Het is weten!

Ik zie nog de konijnen door de kamer lopen, de papegaaien over ons hoofden vliegen en wij maar ploeteren op die gitaren! Toen we bezig waren klonk het fantastisch, maar als je nu luistert… vind ik het nog steeds mooi!

Als je dit tot het einde aan kunt horen verdien je een kwartaal nogablokken!

A

Photobucket - Video and Image Hosting

Vakantiedagboek

Een dagboekschrijver ben ik niet, maar toch heb ik, met hulp, van drie vakanties in mijn leven een dagelijks verslag bijgehouden, en dat zijn achteraf toevallig (?) de belangrijkste vakanties van mijn leven gebleken.

Vakantie_dagboek

Het eerste verslag beschrijft een fietstocht op 17-jarige leeftijd langs Nederlandsche Jeugdherbergen, waarbij ik in Emst-Epe Winfried tegen het lijf liep.
De tweede vastgelegde vakantie was een paar jaar later, waar ik verkering kreeg met C. We kenden elkaar al een jaar of drie en gingen met wederzijdse vrienden (w.o. Winfried en Henk) naar Engeland. Pas daar sloeg de vlam in de pan.
Van de indrukwekkendste vakantie (qua reis dan hè) stond vooraf al vast dat er een verslag van zou komen: met z’n vieren (Winfried en ik, met onze beider meisjes) trokken we vier weken met een camper door Amerika. Het was fantastisch!
Maar wat toevallig dat ik nou net van die drie reizen een verslag heb.
Binnenkort wellicht wat citaten, maar eerst ga ik nog even bladeren.

Wat hou jij nog voor ons verborgen?

Logo - Lego

Ride the river

Ja, ik had het wel gehoord hoor, J.J. Cale en Eric Clapton zouden samen een nieuwe CD maken. Maar ik lette er verder niet op. Tot iemand me vroeg of ik ‘m niet even op ‘t iPodje wilde zetten. Ja, waarom niet, kan er altijd weer af.

Nou, niet dus. Jee, wat een lekkere plaat!Claptoncaleflyer

Ik merkte dat er echt iets aan de hand was toen ik voor het stoplicht stond bij het Centraal Station en mijn laptoptas tegen de arm van een dame aanzwiepte omdat ik heen en weer stond te springen op dit nummer.  Jawel, het zijn oude mannen, maar god!… wat spelen ze lekker.

Hier zie je ze trouwens nog even bezig.

Photobucket - Video and Image Hosting

Green Wing

Photobucket - Video and Image Hosting

Leuk, nee niet leuk, absurd, of nog erger: hilarisch! Woensdagavond begint de Vpro met de freaky ziekenhuiscomedy Green Wing. Let op: ik mag vandaag niet eens een log plaatsen want ik ben nog helemaal niet aan de beurt, maar ik beloof je: deze serie is in alles nóg meer over the top dan wat je eerder hebt gezien.

Je hebt twee chirurgen (foto 1) die elkaar niet alleen buiten maar ook in de operatiekamer onophoudelijk met triviale weetjes proberen te overtroeven, een vrouwelijke dokter (foto 3, links) die verliefd is op de roodharige arts, of toch die met krullen (foto 2), en de personeelsconsulente (foto 3, midden) die zich niet alleen heel vreemd voortbeweegt, maar vooral de verliefde arts letterlijk probeert uit te schakelen omdat ze eveneens een oogje op de roodharige chirurg heeft, en dan (mijn favoriet) die hypernerveuze arts (foto 5) die getreiterd wordt door zijn studenten, en helemaal gaat voor de directrice (foto 5), die hem minacht, maar hem niet kan weerstaan, en zo verslaafd is aan roken (foto 4) dat ze… en ga zo maar door.
En toch, hoe karikaturaal die figuren ook mogen lijken, door het Britse acteerwerk hebben ze in zekere zin toch iets realistisch, waardoor het alleen nog maar pijnlijker wordt. Dat weet ik, want de BRT ging al eerder met deze reeks van start.
Weet je wat: doe jezelf een plezier, kijk gewoon eens, en laat je verbazen: woensdag, 21:30 uur, Vpro NL3. Laat me gerust weten of ik het mis heb.

PS. Bert, mag ik nog even inhaken op je jojo-herinneringen? Wanneer er een rage was, in dit geval de jojo, dan verschenen er al snel platen die daar op inhaakten. We mogen dus rustig concluderen dat er een jojo-opleving was in 1933 en 1972, want in die jaren verschenen achtereenvolgens de 78-toerenplaat ‘Yo-Yo Liedje’ van Bob Scholte (collectie vader) en het singeltje ‘Jo met de jojo’ van André van Duin (collectie broer Chiel). Dan citeer ik voor de aardigheid meteen het label van de 78-toerder: "Gezongen door Bob Scholte, den gevierden radiozanger, met begeleiding van het dansorkest Dobbri." Dan weten we dat ook weer.

Photobucket - Video and Image Hosting

Photobucket - Video and Image Hosting

Coca Cola

Op een zonnige dag kwamen we uit school en zagen op de hoek van de straat een auto van CocaCola staan met ernaast een paar meisjes in rode T-shirts en witte rokjes, en de halve school eromheen. Wat was er aan de hand?

CocaCola had als gadget een jojo op de markt gebracht die niet zomaar jojode, maar los in het lusje kon draaien. Hij rolde dus niet spontaan terug omhoog, maar je kon hem al tollend bv. op straat laten rollen en na een kort rukje kwam hij vanzelf weer omhoog. Daar op de hoek van de straat stond een man die geweldige trucs met zo’n jojo uithaalde. Zoiets hadden we nog nooit gezien, fantastisch. Er werd ook een jojo-wedstrijd gehouden, en de winnaar mocht de jojo houden inclusief een paar losse touwtjes en nog wat spulletjes. Jaloers keken we wat hij allemaal kreeg. Maar voor de verliezers was er ook wat: we kregen allemaal een klein plastic zakje met een jojo-touwtje erin. Nu konden we er natuurlijk niet meer omheen: wij moesten ook zo’n jojo hebben.

Coca_cola_jojo

Thuis moest ik eerst uitleggen waarom ik zo laat was, maar ik kon het verhaal al snel ombuigen naar iets veel belangrijkers. "Mag ik zo’n jojo kopen".
Tot mijn verbazing (want we hadden het niet zo breed) zei mijn moeder spontaan, "Ja". Wat een gave jojo was dat zeg, ik heb er uren mee gespeeld en kon er redelijk wat trucjes mee. Ik heb hem natuurlijk altijd bewaard, want een leuke herinnering en wat ligt zo’n ding nou in de weg.

Bijna dertig jaar later: Nederland wordt geteisterd door een nieuwe jojo-rage. Iedereen loopt met een jojo met geluidjes en lichtjes en ook mijn kinderen hebben er een. Ze kijken met grote ogen als ik mijn oude trukendoos openhaal. "Dat kunnen ze op het schoolplein niet eens. Waar heb je dat geleerd?". Trots doe ik mijn verhaal en besluit mijn oude jojo op te zoeken. Maar waar heb ik die gelaten. In een kast op zolder kom ik wat herinneringen tegen, maar geen jojo. Misschien heeft C. hem gezien?

Ja, zegt ze, dat oude ding heb ik weggegooid, want hij deed het niet.
Als je jojode rolde hij niet meer terug…

Logo - Lego

Mason-Dixon line

Een tijd geleden was Web-log.nl nauwelijks bereikbaar. Jammer dat ik net toen een doorwrochte log schreef, die ik nu dus weer opnieuw publiceer omdat de kans groot is dat je ‘m gemist hebt.


Toen Engeland kolonies in Amerika had beloonde de koning van Engeland edellieden met grote stukken land in het verre Amerika. Zo schonk Karel I, in 1632 de kolonie Maryland aan George Calvert lord Baltimore. Karel II schonk op zijn beurt in 1682 het land ten noorden van Maryland aan William Penn. Dat gaf problemen want de twee schenkingen waren overlappend! De beide families, Calvert en Penn, legden hun geschil hierover voor aan het Britse Hooggerechtshof. Men besloot dat landmeters ter plaatse een grens tussen hun beide gebieden zouden vaststellen. Er waren geen capabele landmeters in de kolonie, zodat twee ervaren landmeters uit Engeland naar Philadelphia werden gestuurd om deze klus te klaren: Charles Mason en Jeremiah Dixon. Dit gegeven is de basis voor ‘Sailing to Philadelphia’ van Mark Knopfler, een duet met James Taylor. Het is een soort hoorspel geworden waarin een twijfelachtig stukje zit. Ze hebben het over het bevrijden Amerika. Dixon, die Astronoom is (stargazer) heeft een conflict –-grenspaaltje-– met Mason. Nu is deze grens later wel de grens tussen Noord en Zuid geworden tijdens de burgeroorlog, maar toen waren de beide heren allang dood.

Omdat het gegeven zo bijzonder is heb ik het nummer voor je klaargezet, inclusief de tekst en de vertaling die ik ervan heb gemaakt. (O ja, een Geordie is een inwoner van Newcastle.)
Ja, zo krijg je wel lange logjes!


Ik ben Jeremiah Dixon
Ik ben een Geordie Boy
Ik zal ‘n glas wijn met u en de dames genieten, meneer
Al ‘t land in Durham en Northumberland
heb ik met eigen hand gemeten
Het was vanaf mijn geboorte m’n lot
Op mijn stempel op op aarde te drukken

Hij noemt me Charlie Mason
Ik ben een sterrenkijker
Het lijkt alsof toen ik was geboren om de avondlucht in kaart te moeten brengen
Ze zeiden dit ik talent had om brood te bakken
Maar ik had andere dromen
Deze bakker van het westland
Zou bij de Royal Society gaan

We zeilen naar Philadelphia
Oneindig ver weg van de kolen in Tyne
Zeilen naar Philadelphia
Om de grens te tekenen
De Mason-Dixon grens

Je bent een goede landmeter, Dixon
Maar ik zweer je, je maakt me gek
Het westen zal ons beiden vermoorden
Jij goedgelovige Geordie,
Je praat van vrijheid Hoe kan Amerika vrij zijn
‘n Geordie en een bakkers zoon
In de bossen van Iroquois…

Kop op nou, Mason
Kijk, Amerika ligt daar
De ochtendvloed laat
De rotsen van Delaware zien
Kom en voel de zon
Een nieuwe morgen is begonnen
Een nieuwe dag zal duidelijk maken
Waarom jouw sterren ons hier naar toe moesten leiden…

We zeilen naar Philadelphia
Oneindig ver weg van de kolen in Tyne
Zeilen naar Philadelphia
Om de grens te tekenen
De Mason-Dixon grens

I’m Jeremiah Dixon
I am a Geordie Boy
A glass of whine with you, sir
And the ladies I’ll enjoy
All Durham and Northumberland
Is measured up by my own hand
It was my fate from birth
To make my mark upon the earth…

He calls me Charlie Mason
A stargazer am I
It seems that I was born
To chart the evening sky
They’d cut me out for baking bread
But I had other dreams instead
This baker’s boy from the west country
Would join the Royal Society…

We are sailing to Philadelphia
A world away from the coaly Tyne
Sailing to Philadelphia
To draw the line
The Mason-Dixon line

Now you’re a good surveyor, Dixon
But I swear you’ll make me mad
The West will kill us both
You gullible Geordie lad
You talk of liberty
How can America be free
A Geordie and a baker’s boy
In the forest of the Iroquois…

Now hold your head up, Mason
See America lies there
The morning tide has raised
The capes of Delaware
Come up and feel the sun
A new morning is begun
Another day will make it clear
Why your stars should guide us here…

We are sailing to Philadelphia
A world away from the coaly Tyne
Sailing to Philadelphia
To draw the line
The Mason-Dixon line

7

Op 07-07-07 worden THE 7 WONDERS OF THE NEW WORLD gekozen.

7_wonders

Er is begonnen met 77 nominees, nu zijn er nog 21 over.

Het gaat helemaal nergens over, is erg Amerikaans en
waarschijnlijk een commerciële truc, maar wel geinig.

Je kunt meekiezen op http://www.new7wonders.com.

Logo - Lego