Kep niks aan mijn leven

MeerlpOp 30 april 1979 was "Ik heb niks aan mijn leven" van Ton van der Meer Steunplaat bij Frits Spits in de Avondspits. De Steunplaat, ik kan het me eerlijk gezegd niet herinneren. Maar Ton van der Meer, ja daar had ik de elpee van gekocht: B.G.G. Wat een rare plaat was dat!

Van de website van Peter Koelewijn haal ik deze tekst:

In 1979 kwam vriend George Kooymans (Golden Earring) bij Peter Koelewijn op bezoek en raadde hem aan eens te luisteren naar een schilder, die de hele dag op de ladder de familie Kooymans aan het vermaken was. “Hij schrijft eigen liedjes en zingt ze urenlang buiten tegen de gevel”, vertelde George “en ik vind z´n liedjes nog leuk ook”. Peter Koelewijn maakte 0039 een afspraak op het kantoor van z´n produktie- maatschappij Born Free met de zingende schilder, Ton v.d. Meer. Koelewijn kwam iets later binnen en trof daar een slordig geklede ongeschoren man aan op de bank met twee sjofel geklede dames. Secretaresse Tineke wenkte Peter om even apart te komen. “Wat ís dat voor figuur”, vroeg ze zachtjes “hij was nog geen vijf minuten binnen of hij was aan het vertellen dat dat zijn twee schatjes van het moment zijn. En ook hoe vaak hij ´t met allebei tegelijk doet”.

Ton v.d. Meer was een aimabele bohémien, leefde van dag tot dag en zat nergens mee. Peter Koelewijn maakte een LP met hem, arrangeur was Jan Rietman en George Kooymans en Barry Hay schreven speciaal voor Ton “Ik ben gebeten door de Poolvos”.

Er staan ook nummers op als "Je kan beter uit je bol gaan" (de tweede regel was: dan je schedel laten lichten) en "Een beetje vent wordt geen agent".

De Peter Koelewijn-site hierover:1979_7_ton_1

"Een beetje vent wordt geen agent is een liedje van Ton v.d. Meer zelf. Opmerkelijk is dat fotograaf Joop van Tellingen, die heel vaak foto´s voor Peter Koelewijn maakte, een kiek maakte met Ton en twee politieagentes en deze plaat op de voorpagina van De Telegraaf wist te krijgen met “Een beetje vent wordt geen agent” als onderschrift."

Je ziet op het singletje dat er nóg een nummer op staat: Korte rock. Dat was een nummer van 15 seconden met als enige tekst: Ik hou van een korte rock.  Waarbij je in uitspraak natuurlijk geen verschil hoort tussen een rock of een rok…

Ik heb gezocht, maar ik kan die muziek niet makkelijk terugvinden voor jullie. Van de zanger zelf is ook niet veel terug te vinden, dus stuurde ik de productiemaatschappij maar een mail.

Het antwoord:

Hallo,

Wij hebben geen idee hoe het verder is gegaan met Ton v.d. Meer. Peter Koelewijn heeft na de eerste LP geen opnames meer met hem gemaakt.

Groeten.

Coolwine Music

Zou het diezelfde Tineke van toen zijn, die me dit antwoord gaf?
Nou ja. Maar wel een filmpje gevonden met zijn grootste hit: Ik heb niets aan mijn leven! Ik vond dat een geweldig nummer, ja, daar had ik die elpee voor gekocht!

Overigens: die krentenbaard blijkt een aantal sterretjes dat op zijn gezicht is geplakt. Hij had zich vast niet gerealiseerd dat het er uit ziet of hij ziek is… Let ook op het klapvee dat helemaal niets met de muziek heeft.

Verder: leuk!

Photobucket - Video and Image Hosting

12 thoughts on “Kep niks aan mijn leven

  1. Kende deze niet (wel Een beetje vent) leuk nummer, met van die supergedateerde (begin jaren tachtig) dunne gitaarakkoordjes ertussendoor.

  2. Top !!! Werkelijk een fantastisch nummer van Ton van der Meer. Trouwens de LP B.G.G. heb ik ook. Absolute Nederpop van het hoogste niveau. Onbegrijpelijk dat we nooit meer iets hierna van Ton hebben gehoord ! Zou Ton van der Meer nog wel leven ????? Wat is er van hem terrecht gekomen. Kan iemand ons dit vertellen ? Eigenlijk was Ton een soort 2e Herman Brood ! Op YouTube en 123Video.nl staan 2 filmpjes van Ton. Onderandere ook het nummer “Ik kan het niet alleen” wat niet op de LP staat, maar wel een single was in 1978. Een knaller van een rocknummer met een punk-achtige sound.

  3. Megaplagiaat! Ik zal wel weer de eerste zijn die het hoort, maar het refrein is evident een kopie van ‘Op de woelige baren, bij storm en bij wind’ en de coupletten zijn zonneklaar Bo Diddley-kopiën. Waterverf!

  4. Dat kan natuurlijk ook omspres gedaan zijn, Rel. Deldel. Quotes naar grootheden. En dit is m.i. de eerste link tussen Bo Diddley en Eddy Christiani, toch? Hebben we toch iets bereikt!

    Maar daar kan ik naast zitten..

  5. Dat geneuzel over die Bo Diddley moet nu ook maar eens de wereld uit:
    Wat is er bijzonder aan een rifje dat zo makkelijk te spelen is dat iedereen er na veel drank- en drugsgebruik op terugvalt?
    Het is niet meer dan een basis-moppie en blijkbaar het enige dat Bo in zijn vingers had, waardoor hij zo herkenbaar werd. En omdat Bo in de gelukkige omstandigheid was het als eerste op de plaat te zetten, zou hij ineens vereerd moeten worden? Humbug!

  6. However, the Diddley-beat has been used by many other artists, notably Elvis Presley (“His Latest Flame”); U2 (“Desire”); The Smiths (“How Soon Is Now?”, “Rusholme Ruffians”); Johnnie Otis (“Willie and the Hand Jive”); George Michael (“Faith”); The Strangeloves and BowWowWow (“I Want Candy”); Guns N’ Roses (“Mr. Brownstone”); David Bowie (“Panic in Detroit”) and The Stooges (“1969”). The early Rolling Stones sound was strongly associated with their versions of “Not Fade Away” and “I Need You Baby (Mona)”. He was also an extremely influential guitar player, instigating the use of many special effects that would prove essential to rock-n-roll such as auto-tremolo, reverb as used by The Doors, echo popularized in surf-rock, distortion used by Jimi Hendrix, as well as other innovations in tone and attack such as string scratching, a sound produced by dragging the guitar pick the length of the guitar string as heard in the song “Road Runner”. What about that?

  7. Ton van dermeer is een goeie vriend van me , ben laatst met hem naar Marokko geweest.
    Als je nog wat over hem wil weten, kan je mij natuurlijk mailen.
    Gr.Paul

Leave a comment